Mallorca 312

Recent hebben twee van onze clubleden meegedaan aan een Grandfondo, en niet zomaar een maar de Mallorca 312. Dit event werd gehouden over 312km prachtige wegen met maar liefst 5000 hoogtemeters die bedwongen moesten worden. Aan de start lijn niemand minder dan Mavi Garcia, Alberto Contador, Jan Ullrich, Mathias en Koen. In alle vroegte stonden een goede zesduizend renners klaar aan de start en finish in platja de Muro in het Noorden van Mallorca. Iedereen moest vertrekken met een fietslampje richting de bergen. Eenmaal aangekomen bij de eerste beklimming was het echt begonnen het geneutraliseerde stuk was voorbij en het hele peloton vloog de berg op als een slinger van licht. We wensen elkaar succes, geven nog snel een laatste high-five en het avontuur is echt begonnen!

Al rijdend over de glooiende wegen zie je in de verte de zonsopkomst en kun je genieten van de prachtige uitzichten, maar niet te lang want er moet gefietst worden. De eerste afdaling naar Soller maakt het gelijk duidelijk je hebt alle concentratie nodig voor deze technische. Eenmaal voorbij Soller volgt misschien wel het mooiste stukje van de route met een hoge klif aan je linkerkant en de zee aan de andere kant. Tijdens deze momenten kun je even vergeten dat je toch al bijna 5u onderweg bent en ruim een derde van de route gehad hebt.Langzamerhand begint het landschap te veranderen de beklimmingen worden minder, we komen aan op het vlakke gedeelte. Hier heb je naar uitgekeken dit is jouw terrein het voelt als thuiskomen om weer vlak te kunnen rijden. Het tempo van de ondertussen uitgedunde groep gaat omhoog, Ja we gaan ervoor, tijd om wat kilometers te maken. Ondertussen begin je al een planning te maken waar de volgende bevoorradingen zijn en waar ga je nog stoppen? Al snel realiseer je dat je al over de helft bent!

De laatste afslag is nabij hier scheiden de wegen van de 225km en de 312km elkaar definitief, na deze afslag is er geen weg terug de laatste 90km zijn aangebroken. Nu is het gevecht begonnen, blijven gaan en afstappen is geen optie ook al beginnen die 210km zijn tol te eisen. De laatste 90km zijn redelijk zwaar er moeten immers nog bijna duizend hoogtemeters gemaakt worden. Terwijl je hieraan denkt hoort Koen het geluid waar elke renner van wakker ligt: Pfffffffff……, ja hoor, lek gereden. Al tierend raap je jezelf bij elkaar Werner is nergens te bekennen dus je zult het zelf moeten oplossen.Het besef komt langzaam dat die laatste kilometers echt zwaar zijn als je om je heen kijkt, zowel voor, als achter je, zie je nog maar een enkeling fietsen. Langzaam komen we bij de laatste bevoorrading en je weet dat het vanuit hier nog maar een dertig kilometer is tot de streep. Door de straten van het dorp klinkt er muziek, er is een waar dorpsfeest bezig. Dit is exact de energy die je even nodig hebt om dat laatste stukje te knallen tot aan de finish.

Finish! We hebben het gehaald tijd om de fiets aan de haak te hangen. Zoals gezegd aan de voet van de eerste beklimming praten we elkaar bij tijdens het eten van een hamburger met frietjes. Het avontuur zit erop voor deze keer en we kijken al uit naar wat er komend seizoen te wachten staat.

Heb jij recent nog een avontuur meegemaakt op de fiets? Laat het ons weten!